Sevgili dostlar, 1. Dünya Savaşının (1914) rövanşı niteliğindeki 2. Dünya Savaşı başladığında (1939), sanayi devrimiyle birlikte ülkeler ellerinde bulunan ölüm makinalarının ne kadar işe yaradığını ve bütün dünyayı kendi menfaatleri doğrultusunda nasıl yönlendirebileceklerini de test etmiş oluyorlardı.

Bunu, en önde ve doğrudan savaşa katılan ülkelerin hepsinin 1. Sınıf ülkeler olmasından anlayabiliriz. (Almanya, Birleşik Krallık, Fransa, İtalya, SSCB, Japonya, ABD ) 

 Hepsi de, büyük bir güç gösterisine dönüşerek 70 ila 85 milyon insanın ölümüyle sonuçlanmış ve hemen her cephede tarihin en büyük insan kıyımına sahne olmuştur. 

2. Dünya Savaşı elbette her ne kadar bir çok meydan savaşını kapsasa dahi, kıyaslamak açısından bir örnek verecek olursak Osmanlı Devleti Hükümdarı I. Murad Hüdavendigar (1326-1389) ile Sırp Prensi (1329-1389) Lazar Hrebelyanoviç arasında yapılan ve tarihte gelmiş geçmiş en büyük meydan savaşlarından birisi olarak kabul edilen 1. Kosova Savaşında (1389) her iki taraftan 30.000 civarında insanın öldüğünü düşünecek olursak 2. Dünya Savaşındaki ölü sayısının ne denli korkunç boyutta olduğunu görebiliriz. 

Bütün dünyayı ekonomik, sanayi üretimi, toprak bütünlüğü, gelirlerin insanlar arasında eşit olarak dağılımı vb. konularda alt üst eden savaşın etkileri hiç şüpheniz olmasın günümüzde bile hala devam etmekle birlikte, böyle bir felaketten insanların ders almamış olmaları gerçekten yadırganacak bir durum olarak karşımıza çıkmakta…

Rusya’nın Ukrayna ile olan savaşının 3. Dünya Savaşına neden olmayışı bir teselli gibi dursa da, böyle bir tehlikenin henüz tamamen geçtiğinden söz edemeyiz..

Böyle bir ihtimal ortada dururken, Çin’in yumuşak karnı olan Tayvan meselesinin ABD tarafından ısıtılıp yeniden ortaya konması, Çin’e bir ihtar gibi görünse de, dünyanın en fazla nüfusuna sahip ( 1.402 milyar ) ülkenin her şeyi göze almasına neden olabilir..

Ve bizi de ilgilendiren şekliyle Türkiye - Yunanistan arasında hiç yoktan bir gerilim yaratılarak ve giderek tırmanmasına adeta yeşil ışık yakılması bütün bunlardan öte daha vahim sonuçlar doğurabilecek tehlikeli oyunlar gibi durmaktadır..

Değerli okurlar, ABD kendisi için tehlike oluşturabilecek ülkelerin başına onları uzun vadede uğraştıracak sorunlarla karşı karşıya bırakacak senaryolar ortaya koyabilir. Bu arada sanayisi ilerlemiş başka ülkelerle birlikte silah satışını artırarak kar hanesine yazacak rakamların kendisini mutlu edeceğini düşünebilir.

Ancak ya işler kendi umduğunun dışında kontrolden çıkar ve evdeki hesap çarşıya uymazsa !?.

Büyük ülke olmak, büyük hesaplar yapmayı ve büyük hatalar yapmamayı akla getirebilir ancak, bazen gözden kaçan küçük bir hesap hatasıyla yine küçücük bir kıvılcımın her tarafı yangın yeri haline getirmeyeceğini kimse garanti edemez.

Etraflarındaki onlarca danışman ordusu bunları bilmiyorsa dahi bu devletleri yönetenlerin soğukkanlı, aklı başında ve dünyamızı bütün insanların bir ve beraberce yaşamak zorunda olduklarının bilinciyle hareket edeceklerini umuyoruz..

           Değilse karşısındakini tanıyıp, kendilerini tanıtarak ufak tefek oyunlar mı oynuyorlar ?.  

Esen kalın.