Türkiye’nin yürekli, cesur, problem çözücü, gerçek entelektüel insanları, ülkenin gündemini kendi aydın kişiliklerinin sınırı içine çekmezler. Her konuda etkileşim bozukluğu yaratanlara karşı bir “balans ayarı” hazırlama gereğini duymazlar. Baskın kişiliklerini öne geçirmez, hep suskun kalırlar.

Aslında, sorumsuz dar görüşlü siyasiler ve onların etrafında beslenen yalakaların yarattığı bir dünya anlayışı, Türkiye’nin üzerine bir kılıf olarak geçirilmek istenir. Bütün bu yanlışlarla hep kendi kendimizi sorgulamak noktasındayız.

Döne döne yazdığım konulardan biri de ilaç tüketimi konusudur. Son günlerde uç veren ilaç bağımlılığı sorunları giderek tırmanmaktadır. Yıllar boyunca kendi deneyimlerime dayanarak açıkladığım yazılarımdan birini tekrarlamak isterim.

Türkiye, ilaç tüketimi bakımından en ileri düzeydedir. Vatandaşlarımızın ilaca bağımlılığı, diğer ülkelerden daha fazladır. Eczane raflarını inceleyen her insan, şık ambalajlı ilaç kutularının, hastalıkları için şifa vereceği umudunu taşır. Yaşamınızın sağlıklı kalitesini size planlayanlar hekimler değil, bu ilaçları yutturan rantiyeci sektörlerdir. Hastalığınızla ilgili bir organınızdaki enfeksiyon, kronik hale gelmişse, doktorların seçeneğindeki ilaç türü antibiyotiktir. Her tedaviye göre ilaç sektöründe üretilmiş çeşitli ham maddeler formüle edilmiştir. Bunların pek çoğu farklı dozaj değişikliğiyle emsal değerler oluşturan ilaçlardır.

Aylardır televizyonlarımızda tıp otoriteleri tarafından bu konular devamlı tartışılmaktadır. Hastalıkların branşlarına göre ihtisas yapmış bulunan hekimlerimiz:

“İlaç konusunda yanlış kanıya kapılmayın..” diyorlar.