Stefan Kuntz bu kadar kısa sürede bize nasıl benzedi inanılacak gibi değildi. Geldiğinden beri 4’lü sistem oynatan Alman teknik adamın böylesine zor bir karşılaşmada 3’lü savunma hattı denemesi hatalı bir tercihdi. Berkan’ı orta sahanın soluna monte etmek, top Portekiz’deyken Berkan’dan sol bek devşirmek, Ozan Kabak’ı tercih edip Serdar Aziz’in yüzüne bakmamak,  Alman bir teknik adamın yapacağı işler değildi doğrusu. Oysaki kanatlarda Mert Müldür ve Trabzonspor’da adeta takımın her yerinde joker gibi oynayan Dorukhan pekala ilk onbir düşünülebilirdi. 

Oyunun gidişindeki kırılma noktalarını da ne yazık ki hasarsız geçemedik. İlk 15-20 dakika gol yememeliydik ama bu hedefi tutturamadık. Keza devre biterken oyunun son 5-10 dakikasında daha iyi savunmalıydık. İkinci golü yememeli, devreyi tek farkla bitirmeliydik. Elbette harika bir dakikada penaltı kazandık ama ayağımıza gelen fırsatı değerlendiremedik. Bizim için “Golden Goal” yani “Altın Gol” fırsatıydı ama kısmet olmadı demek lazım sanırım.

KUNTZ KENARDA PASİF KALDI

Ancak Kuntz’un başlangıç on birinde yaptığı hataların dışında karşılaşmanın gidişatında, “Oyuna Dokunuş” noktalarında da yanlışları vardı. Basit bir teknik adam hamlesi olmalıydı ikinci yarıya en az iki – üç değişiklikle başlamak. Üstelik skor olarak iki gol gerideyken. İlk yarı tek farkla bitseydi, Stefan hocanın oyuncu değişikliğindeki pasifliği ya da karasızlığı hoş görülebilirdi ancak takımın iki gol atıp oyunu en az uzatmaya götürmesi gerekiyordu. O yüzden oyuncu değişiklikleri şarttı.

80’e kadar tek oyuncu, Enes Ünal, değişikliği yapmak da anlaşılacak cinsten değildi. Burak Yılmaz yine dokunulmazdı ve inanılmaz bir fırsatı değerlendiremedi. Serdar Dursun da, Yusuf Yazıcı da oyuna çok geç girdiler. Abdülkadir Ömür hiç düşünülmedi. 

Gecenin Notu: Maçın başlangıç kadrosundan ziyade Milli Takımın esas eksikliği Alman teknik adamın oyuncu değişikliklerinde çok ama çok geç kalmasıydı. Stefan hoca daha proaktif düşünmeli ve oyuncu değişikliklerindeki zamanlama hatalarını yapmamalıydı. Bir penaltı vuruşuyla play off’a kalmıştık ve başka bir penaltıyla da elendik. Kaçırdığımız penaltıyla Dünya Kupasına veda etmemiz ve Makedonya’nın da İtalya’yı yenip Portekiz’e rakip olması, belki de futbolun neden hala dünyanın en sevilen sporu olduğunun da  en güzel cevabıydı sanırım.