Değerli YENİ GÜN okurları ;

Sizlere biraz inanç ve kültür arasındaki bağlantılardan bahsedeceğim; Biz Türkler asırlardır Tanrı'ya inanan bir ırkın evlatlarıyız. İnanç ile kültür karıştığı zaman o zaman asimilasyon tehlikesi de doğmuş oluyor.

İslamiyeti bir kültür kompleksi olarak ele aldığın zaman ve onun bağımsız bir kültür olarak Batı kültürü karşısında canlanmasını temenni ettiği zaman, hiç şüphesiz, her şeyden evvel Arap dünyasını düşünmek gerekir. Çünkü, bugünkü İslamiyet, Araplar, özellikle Milliyetçi Araplar tarafından sadece bir din olarak değil, dili, gelenekleri ve tarihteki parlak medeniyeti ile daha ziyade bir milli Arap kültürü olarak benimsenmektedir.

Fakat Türk milleti için İslamiyet bugün yalnız ve yalnız bir dindir. Araplardan ayrı bir kültür geleneği olan Türk milleti içinde, hâlâ İslam dini ile Araplığı ayıramayanlara, şalvarı ve hurmayı dinin icabatından sayanlara rastlayabiliyoruz. Bunlar, Abdünnâsır'ın İslam bayrağı altında yaptığı koyu Arap milliyetçiliğine hizmet ettiklerinin farkında değillerdir.

Bize göre, Türk toplumu içinde, milli terbiye yayıldığı ve herkeste milli benlik ve şuur tam manasıyla geliştiği zaman, İslamiyet hakiki hüviyeti ile kalacak ve bir kültür meselesi teşkil etmeyecektir.

Türkler, İslamiyet'in dinamizmini temsil ederek onu yenileştirmek zorundalar. Arap'lar gibi geriye değil ileriye bakmak zorundalar. Bunu izah ederken bazı aydınların kavramların dile getirilmesini dinsizlik olarak görmeleri de yanlış olduğunu da belirtmek isterim. Atatürk fikirlerinin fiili başarısı, memleketin yenileşmesini ve Arap kültür asimilasyon furyasından kurtarmıştır.

Atatürk devrimi ve Atatürkçülük üzerinde bu tartışmayı , Londra Üniversite Prof. Bernard Lewis'in Türkiye'de din ve kültür konusunda fikirleri; Türkler pratik sağduyularını ve herşeye çare bulma kabiliyetlerini kullanarak İslamiyet'le modernlik arasında bir uzlaşma şekli bulacaktır. Bu da onlara, bir çatışma haline düşmeksizin, hem Ata'nın hürriyet ve ilericilik yolundan, hem büyük atalarının Tanrı'ya eriştiren yolundan gitme imkanını verecektir....

Sonuçta, artık bu Arap'ların devesi, yok nalı işlerini bırakın, bize bunları adapte etmeye çalışan bir kesim var, sorsan kendi Ata'sı Bumin İstemihanı bilmez, İlteriş'i bilmez , Bilge Kaan'ı bilmez, hatta Devleti yöneten İlbilge Hatun'u hiç bilmez.Ya savaşcı Kültiğin'i bilirler mi ?

Aslında çok güzel ve sevgili bir ideal olan ÖZTÜRKÇE mevküresi, bir bakıma Türk milliyetçiliğindeki Turancılık idealine benzer. Bütün Türkleri bir bayrak altına toplamak ülküsü, ne kadar tatlı ve çekici ise, Türkçe'nin bütün kelimelerinin Türkçe köklerden yapılmış olması ideali de o kadar güzel, parlak ve câziptir..

O kadar ki .. Yıllarca evvel , Asyadaki Türk toprakları yetmiyormuş gibi, bizden Kars ve Ardahan'ı isteyen yabancı emele karşı , bir Türk şairinin söylediği ;

      Verilmeyecek şeyler vardır ,

      Şeref gibi, şan gibi ...

      Kars gibi, Ardahan gibi ...

Türk'ün anelerine, vicdanlarına yerleşmiş Türkçe kelimeler de yok edilemez...

      Ey Türk titre ve kendine dön...