Kendilerinden “Maşallah” diye söz açtıran siyasetçi tiplerini arar hale geldik. Haksızlık etmeyelim. Siyasetin tanımı yapıldığında kendilerini milletin hizmetine adamış, vatandaşına kulaklarını tıkamamış seçkin vekillerimizi de arka planda tutmamak gerekli.. Eskiler, örnek gösterirken bu çaptaki siyasetçilere “Milletin gözü, kulağı, dili..” derlerdi..

Belki inanmayacaksınız ama, dünyada en “pişkin” siyasetçiler aramızda yaşamaktadır. Vatandaşa şirin görünüp, isteklerini kulak arkasına atmak ve avutmak konusunda, pratik bir zekaya sahiptirler. Yağmurdaki ıslanışlarını, millete hizmetin avantajına çevirmesini iyi bilirler. Siyasetçi tipler, yalanlarını daima gizli tutarlar. Kötü bir davranışla karşılaştıklarında, hiç tepki göstermeyecek kadar kurnazdırlar. Halktan gelen tepkilerin zaman içinde, yağmur gibi dineceğine inanırlar..

İşte, asıl kararsızlığa itilen bir toplumun rahatsızlığı bunlarla başlar. Sonunda, “ bir olalım, diri olalım, elele verip ilerleyelim” sözleri kararsızlarla önemini kaybeder. Yani, ilacın seçimi etkili olmaz.

Kararsız siyasetçilerin, toplumsal gelişmenin potansiyel gücü üzerine kurdukları ipoteği, çözebilecek bir “düşünce devrimine” muhtacız.. Zihinlerimizi manasız, anlamsız vaadlerle yoğunlaştıranların kötü eylemlerine kapılmayalım. Sağlıklı yiyeceklerle, sağlıksız yiyecekler arasındaki farkı görelim.

İyi ve kötü siyasetçi tanımı yapıldığında, hangi tarafta olursanız olun, üzerinize düşeni yapın:

“Önce, kendinizi çözümleyiniz..”

Hiçliği kanıtlanmış çarpık siyasetçileri, “doğal afet” kabul eden aklı başında bir toplum, kendi cazibesini, kendi eliyle artırmış olur.

Hiçsizliğin derinliğine gömülecek politikacı tipinin ayrımını yapabilen her siyasi parti, kalkınmanın ucunu eline geçirmiş bulunur..

Sözgelimi, bunu başaramayan siyasi partiler, kar topunda çığ oluşturmaya zemin hazırlarlar..

O halde bu yüzden mi çoğumuz; televizyon oturumlarında, hangi akla hizmet ettiğini bilmeden yorum yapanların “dalga boyuna” kapılmış gidiyoruz..