Çaresizliği iliklerimize kadar hissettiğimiz zamanlar...
Başımıza gelen büyük felaketin üstünde dakikalar saatler derken günler geçti. Umudumuz halen diri ta ki enkazın altında son bir cana ulaşana kadar canla başla devam edecek. 
İnsan nefes almaktan, yemek yemekten uyumaktan utanır mı utanıyoruz! sözün bittiği yer.
Yaşam mücadelesi veren depremzedelerimiz için ülke genelinde canla başla mücadele ediliyor.Bir yaşlı hanımefendi ineğini satarak depremzedelerimiz için gönderiyor. Diğer yandan bu toprakların nene hatunları, 70 küsür yaşındaki teyzemiz sırtlamış yardım çuvalını canla başla yardım ediyor. Bizler bu ülkenin evlatları aynı acılarla yoğrulmuşuz. Bu ülkeyi de kolay kazanmamış bir milletiz. Acıların en büyüğü yüzyılın felaketi dediğimiz büyük afet sonrası bir olduk birbirimizin acılarını yaralarını sarmak için.
 
Afet sonrası kaotik şok kriz yönetiminin birincil görevi, mağdurlardaki “panik” duygusunu ortadan kaldırmaktır. Çünkü kriz yönetiminde yaşanan sorunların önemli bir kısmı söz konusu paniği yatıştıramamaktan kaynaklanmaktadır.
Esen’in belirttiğine göre, 1999 Marmara depremin ardından depremzedelerin her biri, sevdikleri için yardım için acil durum yönetimine başvurdu. Ayrıca afeti yaşayan insanlar korku ve panik içinde mantıklarını yitirerek kendileriyle aynı durumda olan ve duyguları kontrol edilemeyen kriz yöneticilerini tamamen etkilemiştir.
Örneğin futbolcu Burak Öksüz, annesiyle birlikte çöken binada son anda kurtuldukları ortaya çıkmıştı. Oyuncunun saatlerce yağmur altında yalın ayak yürüdüğü fark edilmiş ve şoka giren Burak Öksüz ve annesinin saatler sonra kendilerine zorla geldikleri öğrenilmişti.