YA CÜBBENİN İÇİNDE
Nasrettin Hoca'yı bir gece uyku tutmaz
Aklına ne geldiyse zavallıyı uyutmaz
Kalkar bakar dışarı et raf ışık, aydınlık
Bahçedeki karaltı şöyle kımıldar anlık
Bir daha bakar Hoca kımıldanır o cisim
Biraz da korkar Hoca soramaz ki sen kimsin
Sessizce kalkar hoca, geçer arka odaya
Alır ok ile yayı, yatar cama sotaya
Bahçedeki karaltı aynı yerde duruyor
Hoca ok ile yayı tıkırtısız kuruyor
Birden fırlatır oku görünen karaltıya
Hemen kapatır cam ı Hoca başlar korkuya
O mutlaka hırsızdı ya eve girse idi
Ben uykuya dalınca sessizce gelse idi
İyi ki uyumadım Allah'ın lütfudur bu
Bazen faydalı amma, bazen zararlı uyku
Kaçmış olan uykusu iyice körüklenir
Hırsızı vurdum diye ikide bir söylenir
Sabah olur gün ışır Hoca dışarı bakar
Hayal mi gördüm diye gözünü kapar sıkar
Uyandırır hanımı böyle yatışın niye
Bahçeye hırsız gelmiş ok ile vurdum diye
Hırsız olayı ile evde bir panik başlar
Hocanın telaşını duyan sanır savaş var
Herkes koşar bahçeye, ne hırsız var, ne ölü
Sızan cübbenin suyu, Hoca sanmış kan gölü
Hoca hırsız diyerek ok fırlatmış cübbeye
Karısı yıkamış da asmış kurusun diye
Okun değdiği cübbe birkaç yerden delinmiş
Bre korkak diyerek, hanım kızmış de1irmiş
Karısı hep kızdıkça Hoca da şükredermiş
Ya cübbenin içinde kendim olsaydım dermiş