İBRAHİM GÜLEÇ

İBRAHİM GÜLEÇ

YA CÜBBENİN İÇİNDE

Nasrettin Hoca'yı bir gece uyku tutmaz 
Aklına ne geldiyse zavallıyı uyutmaz 
Kalkar bakar dışarı et raf ışık, aydınlık 
Bahçedeki karaltı şöyle kımıldar anlık 
Bir daha bakar Hoca kımıldanır o cisim 
Biraz da korkar Hoca soramaz ki sen kimsin 
Sessizce kalkar hoca, geçer arka odaya 
Alır ok ile yayı, yatar cama sotaya 
Bahçedeki karaltı aynı yerde duruyor 
Hoca ok ile yayı tıkırtısız kuruyor 
Birden fırlatır oku görünen karaltıya 
Hemen kapatır cam ı Hoca başlar korkuya 
O mutlaka hırsızdı ya eve girse idi 
Ben uykuya dalınca sessizce gelse idi 
İyi ki uyumadım Allah'ın lütfudur bu 
Bazen faydalı amma, bazen zararlı uyku 
Kaçmış olan uykusu iyice körüklenir 
Hırsızı vurdum diye ikide bir söylenir 
Sabah olur gün ışır Hoca dışarı bakar 
Hayal mi gördüm diye gözünü kapar sıkar 
Uyandırır hanımı böyle yatışın niye 
Bahçeye hırsız gelmiş ok ile vurdum diye 
Hırsız olayı ile evde bir panik başlar 
Hocanın telaşını duyan sanır savaş var 
Herkes koşar bahçeye, ne hırsız var, ne ölü 
Sızan cübbenin suyu, Hoca sanmış kan gölü 
Hoca hırsız diyerek ok fırlatmış cübbeye 
Karısı yıkamış da asmış kurusun diye 
Okun değdiği cübbe birkaç yerden delinmiş 
Bre korkak diyerek, hanım kızmış de1irmiş 
Karısı hep kızdıkça Hoca da şükredermiş 
Ya cübbenin içinde kendim olsaydım dermiş 

 

<