İBRAHİM GÜLEÇ

İBRAHİM GÜLEÇ

SAKIN BANA GÖRÜNME

Bizim Nasrettin Hoca, aracıyla evlenmiş 
Her kim ne söylediyse hep iyi yanı denmiş 
Kızın çirkinliğini dememişler Hoca'ya 
Böyle birisi layık senin gibi kocaya 
Onlar ne dedi ise hoşnutmuş sevinerek 
Siz uygun gördüyseniz aksi söze ne gerek 
Konu komşu yerinde bulmuşlar bu karan 
Çekerse hoca çeker kimseye yok zararı 
Nişan, düğün yapılır bizim Hoca evlenir 
Sazlı sözlü eğlence türlü yemekler yenir 
Düğün dernek dağılır sıra gelir gerdeğe 

Hanım hediye ister yüzünü göstermeye 
Hediyeyi alınca, şimdi yum der gözünü 

Hoca o ana kadar hiç görmemiş yüzünü 
Bakabilirsin deyip açar yüzünden tülü 
Bir anda dona kalır Hoca, sanki bir ölü 
Hoca birden şaşırır olur lisanı durgun, 
Yumar gözünü açmaz garip, başından vurgun 
Biraz zaman geçince bizim Hoca ayılır 
Hanımı yılışınca yeni baştan bayılır 
Hanım ise Hoca'yı heyecanlandı sanır 
Cilve bile yapamaz zavallıcık utanır 

Hoca bakar çare yok, zoraki kabullenir 
İstemeyerek de olsa hanımına söylenir 
Yavaş yavaş başlamış karşılıklı istekler 
Hocaysa hanımına cevap için an bekler 

Şöyle söyler Hoca'ya bekliyorum yarını 
Ben ise hiç tanımam senin hısımlarını 
Şimdi sen bana söyle onlara ne söyleyim 
Kimlere görünüp de kime görünmeyeyim 
Bizim aile hoş sohbet arada bir gülüver 
Sakın bana görünme kim gelirse görün der. 

<