Malum son yıllarda kadın cinayetleri arttı...

İstanbul Sözleşmesi’ni de rafa kaldırdık...

Karısını, kız arkadaşını, yoldan geçen tanımadığı bir kızı öldürenler yargıda da gerekli cezayı almıyor

Ne zamanki; toplum baskısı geliyor ceza miktarı artıyor...

Bir türlü kabullenemedik; kadın erkek eşitliğini...

Erkekler kadına göre daha bir eşit ve daha bir fazla hakları var...

Kısaca “Han’ım” sözde evin reisi anlamına geldiğinden bile haberleri olmayan cahiller...

Oysa bizi de bir söyler dururuz; biz sevgi, duygu toplumuyuz…

Duyguyu anladık da, sevgide bir kusurumuz olsa gerek…

Duygularımız ise genelde negatif.

Şöyle bir düşünün..

Sevgisini kanla süsleyen başka bir toplum var mı?

Aşk cinneti… Kıskanç sevgili dehşeti…

Şarkılar bile böyle…

"Elin eline değse elini kıskanırım…"

Ne demek bu? Sevginin böyle bir tarifinin dünyanın hiçbir yerinde bulamazsınız, göremezsiniz.

"Bana yar olmayan, kimseye yar olmaz"

Dan… Bir kurşun bir ceset… Neymiş aşkı uğruna katil oldu…

Kıskançlık; eskiden (hala da öyle) "hafifletici sebep"ti…

Bizim vatan sevgimiz de öyle değil mi?

Az mı bir birimizi vurduk…

Kimimiz vatan severdik, kimimiz yurt sever…

Aklımız başımıza erdiğinde gencecik çoğu insanımız toprak olmuştu…

Oysa gerçek sevginin erdemini öğrenebilseydik, sevginin "yürek yakacağını" ama can bile acıtmayacağını" bilseydik yapar mıydık?

Düşünün, tarihin derinliklerin ilk humanist felsefeyi geliştiren kişiye, "homoseksüel" ve "pornografik din bilgini" yaftasını yapıştırırsanız sevgiyi nasıl öğrenirsiniz.

Sevgi, içinizde yeşerdikçe insansınız…

Aşkı hissettiğiniz de yeniden doğarsınız…

Ne sevgi, ne de aşk teslimiyet değildir…

Hele sahiplenme hiç değil…

O içinizde büyüttüğünüz, yeşerttiğiniz ikinci insandır…

O varsa siz varsınız…

Onu sevdiğiniz sürece, o ve başkalarınca sevilir ve değer görürsünüz…

Sevgi ve aşk kimi zaman bir kadındır, kimi zaman bir evlat…

Kimi zaman bir ebeveyn…

Kimi ve neyi seveceğiniz siz karar vereceksiniz…

Ama unutmayın sevgi ve aşk sahiplenme değildir…

Sevgi ve aşk sizin hamurunuzdur varlığınızın nedenidir…

Sevgide ve aşk da onda yoktur.

Kıskançlık, ilkel bir duygu, sevgi ise yaşamın başlangıcı, ilkeliğin bitiş noktasıdır.

Bu böyle biline