İBRAHİM GÜLEÇ

İBRAHİM GÜLEÇ

DÜNYA BATACAKMIŞ

Hocanın çok sevdiği bir tek kuzusu varmış 
Alıştırmış kendine pek de güzel bakarmış 
Hocayla gide gele kuzu çok semiz olmuş 
Mahallenin gençleri kurnazca plan kurmuş 
Dünya batacak diye Hoca'yı kandıralım 
Keselim kuzusunu kıra ocak kuralım 
Tamam demiş her biri, şimdi doğru Hoca'ya 
Sakın kimse gülmesin, başlayın sızlanmaya 
Hoca'ya anlatırlar dünyanın batmasını 
Yalandan telaşlanıp, Hoca sallar başını 
Hoca ne zaman demiş, onlarsa demiş yarın 
Madem dünya batacak, ne işe yarar varın 
Şu senin kuzu var ya, kesip kebap edelim 
Hiç değilse ahrete karnımız tok gidelim 
Hoca hemen anlamış gençlerin niyetini 

'Sizden esirger miyim bir kuzunun etini 
Gençleri sevinç alır Hoca aldandı diye 
Hepsi hazırlanırlar kuzu eti yemeye 
Varmışlar çay boyuna gülerek için için 
Herkes odun toplamış kuzu çevirmek için 
Demişler, haydi Hoca, keselim şu kuzuyu 
Kuzunun sırası var görmez misiniz suyu 
Siz ne biçim gençsiniz gidin yıkanın suda 
Ben ateşi yakarken biraz otlar kuzu da 
Hemen soyunan gençler suya dalmış peş peşe 
Çıkan elbiseleri Hoca atmış ateşe 

Yıkanıp çıkan gençler koşarlar elbiseye 
Onların telaşına Hoca başlar gülmeye 
Derler Hoca, ne oldu bizim elbiselere? 
Ateşte yanıyor der telaşı etmen boş yere 
Peki şimdi n'olacak, Hoca üşüyoruz çok 
Boşuna üzülmeyin, nasıl olsa sonu yok 
Sakın telaşlanmayın ömür bitmeyecek mi 
Nasıl olsa yarın da dünya batmayacak mı 
Hepsinin zararına olur pis boğazlığı 
Kuzusunu kurtarır Hoca'nın kurnazlığı.

<