Son zamanlarda sıkça rastladığım ve son derece üzüldüğüm bir konuya değinmek istiyorum. Biliyorsunuz mamalar da lüks ürün kategorisi kapsamına alınarak %18 vergi alınıyor. E haliyle de evinde evcil hayvan bakan çoğu insanı bu durum çok zorladı. Birçok evcil hayvan sahibi, artan maliyetler nedeniyle evcil hayvanlarını beslemekte zorlandığını belirtirken, bu durum bazılarının evcil hayvanlarından vazgeçmesine ve sokağa bırakmasına neden oldu. Biliyorum hiçbir neden onları sokağa bırakmaya neden olamaz. Ekonomik zorluklarla boğuştuğumuz şu zamanlar da bu verginin tekrar %8 inmesi gerekmez mi?
Sokak hayvanları yaşıyor ve hayatta kalıyor mantığıyla, evcil hayvanlarını sokağa bırakarak yaşayacağını sanmak saçmalık değil mi? Kaderine terk edilmiş bu hayvanların çoğu bir kenara sinmiş depresyon ve ağır travma yaşamaktadır. Mikroçip uygulamasının zorunlu hale getirilmesiyle bir nebze olsun sokağa bırakılan evcil hayvanların önüne geçilmek için güzel bir çalışma. Ama burada da karşımıza çıkan yüksek maliyetli mikroçip uygulaması maalesef tam bir fiyasko!
Daha teşvik edici ve maliyetlerin bu kadar yüksek olmadığı uygulamaların olması lazım. Zorlayan ekonomik koşullar ne yazık ki insanları bazı sorumlulukları almaktan uzaklaştırıyor. Artan mama, tedavi ücretleri üstüne bir de yüksek maliyetli çip uygulaması. Ve çip uygulamasının zorunlu hale getirttikten sonra kaç hayvanın daha sokağa atıldığını söylemek dahi istemiyorum. Sokağa bırakmanın önüne geçmek isterken artırmak... Bazı şeyleri kolaylaştıracağımıza neden daha da zorlaştırıyoruz?