YILDIZLAR ORADA ŞİİR YAZILSIN DİYE DURMUYOR
Acayip kafama takılıyor…
Hormonlayıp kakalıyorlar ya hani. Ya da onun bunun genetiği ile oynuyorlar ya… Ya diyorum insanların da bi tarafları ile oynarlarsa… Maazallah ne yaparız… Zira şu bir gerçek ki dünyada bozulmuş insandan daha zararlı bi şey yoktur… Umarım korktuğumuz başımıza gelmez…
Ben bu haftaki yazıma nasıl akşam oluyor diye başlayım mı?
Başlayayım hadi…
Önce ışıklar çelimsizleşiyor, alacakaranlık arka kapıdan giriyor. Sonra da koyu karanlıklar geliyor alacakaranlığın peşinden koşarak… Ne de hoş söyleniyor… “KARANLIKLAR BASTI” diye…
Çok şairane bir giriş oldu da nasıl bitecek ben de merak ediyorum. Kafamdakini anlatmanın daha kestirme bir yolunu bulmalıyım aslında.
Ya daha sonra ne oluyor?
Efendim yıldızlar ışıldamaya başlıyor. Ay da varsa var. Çok verimli şairler, yıldızlara ve aya bakıp şiir döktürüyorlar.
Ancak o yıldılar orada şiir yazılsın diye durmuyor. Merak edilerek araştırılarak anlaşılmaları gerekir. Bunlar evren görüntüleri.
Kafamız düşünme gücümüz, minicik dünyamızın sınırları içine hapsolup da yok olup gitmesin.
Biz dünyamızla birlikte boyutları ve dibi bilinmeyen bir evrende yaşıyoruz.
Dehşete düşüren boyutlardaki evrenin geçmişindeki zaman ölçüleri akla hayale sığmıyor. Gelecek zamanın ise sonu bilinmiyor.
Sevgili güneşimiz yaşam nedenimiz. O olmasa dünyamızda yok. Evet, sevgili güneşimiz, yıldızlar kümesinin bir yıldızı. Galaksideki milyonlarca yıldızın “önemsiz” olanlarından biri. Evrende ise yine milyonlarca galaksi var.
Evrenin yapısı konusunda bilimsel kanıtlar ancak geçtiğimiz yüzyılda gelişebildi. Ancak evrenin boyutu o denli büyük ışık hızı o denli yavaş ki hepsi arasında ilişki kurulmasının çok zor olduğu biliniyor.
Bilim insanları bu sırrı çözmeye çalışırken, yaptıkları araştırmaları yakından takip eden bir meraklı olarak ben. Bu araştırmalarda hep bize ait olan çocuklarımızın isimlerini arıyorum.
Rastladığımda da bir tuhaf sevinç kaplıyor içimi…
Yetişen gençlerimizin gözlerinin içine dikiyorum gözlerimi. Bilimin ışığını arıyorum.
Ve karanlığın nasıl silindiğine şahit oluyorum…
Kısır politik çekişmelerden uzak duran. Araştıran, merak eden, bilimle yatıp ilimle kalkan gençlerin omuzlarında yükseleceğimize inanıyorum…
Umudumu yitirmedim ben…
Haftaya buluşmak dileği ile….
