Fenerbahçe yine kazanamadı. Ne oyun olarak, ne de skor olarak önde kalamadı. İkinci yarı Eljif çıkana kadar daha derli topluydular  ilk yarıya göre. Elmas çıktıktan sonra Soldado’nun girişiyle orta saha aksadı. Sanki bu değişiklikten önce orta alan aksamadı mı diye soracaksınız şimdi bana. Şöyle düzelteyim cümlemi. Makedon oyuncu çıktıktan sonra merkezi boşaldı Fenerbahçe’nin. Daha öncesi içinse şöyle diyeceğim; İkinci yarı sadece orta saha değil tüm takımda bir kımıldama oldu fakat Reyes’in olduğu orta sahadan ne köy olur ne kasaba dersem çok mu acımasız olurum sizce?

Gelelim diğer detaylara! Sahaya çıkan çok da doğru bir kadro olmamasına rağmen Cocu 3’lü savunmadan 4’lü sisteme dönerek doğru bir karar vermişti. Eğer 3’lü savunmaya devam etseydi, Visca-Mossoro-Napoleoni-İrfan hattına dayanması mümkün olamazdı. Defansını doğru kuran bir teknik adamın Reyes’e hala ve ısrarla oyunun merkezinde görev vermesi inanılamayacak bir teknik adam tercihi doğrusu. Meksikal’lı oyunda tam 65 dakika kaldı. Peki ne yaptı dersiniz? Tek olumlu hareketi Kahveci’nin şutuna dizini koyarak olası bir gole engel olmasıydı ilk devrede. Ya gerisi? HİÇ! Başka söze gerek yok sanırım.

FENERBAHÇE’deki SİSTEM KARMAŞASI

Eljif tam yeri olmamasına rağmen formda olması ve karakteriyle çubukluyu giymeyi en fazla hak eden oyuncu olduğu için ilk 11’de oyunuyor ama sol tarafta aşırı yıpranıyor. Yine de kendini aştı Başakşehir’e karşı genç oyuncu. Adeta gizli santrafor gibiydi. Yerden-havadan, ayakla-kafayla gollük fırsatlar yakaladı ama sonucu değiştiremedi. Elindeki “Elmas’ın” öylesine farkında değilki Cocu, birilerinin hocayı ikaz etmesi gerekiyor. Halbuki Eljif’i önde Topal veya Jailson ile ikili olarak oynatsa, inanın çok daha faydalı olacak takımına. Enerjisini de ekonomik kullanacak bu şekilde. Fenerbahçe sahaya 4-4-2 gibi çıktı ama benim kişisel görüşüm 4-3-3 gibi oynadıklarıydı. Eljif tam kanat olmayınca, Ayew’in de ne oynadığını çözmek mümkün olmayınca, takım 4-3-3 gibiydi. Artık başkan mı uyarır, sportif direktör mü tavsiye verir, yönetim kurulu mu kulağını çeker bilemem Cocu’nun ama bizim ligimizde, hele ki bu fizik güçsüzlüğüyle, bu ne olduğu bilinemeyen kaotik futbolla, bu taktiksel dağınıklıkla Fenerbahçe’nin en iyi oyun sistemi  4-2-3-1 ya da 4-4-1-1’dir. Pekala 4-1-4-1’i de oynayabilirler. Benzia defterden silinip, hep ikmale kalan öğrenci gibi sonradan oyuna girecekse Cocu kendisi bilir o zaman.  3-5-2 veya 4-3-3 oynamaya devam etsin. Hasan Ali kendini zorlayarak bir şeyler yapıyor ama Köybaşı-İsla-Özbayraklı’nın bugünkü formlarıyla bu iki sistemi oynamak imkansız. Benzia-Eljif-Ekici üçlüsü varken forvet arkası ve orta saha merkez pozisyonları için Hollanda’lı hocanın elinde yeterli alternatif var. Ama Ekici’nin de hocayla barışık olduğu söylenemez sanırım. Ancak Comolli; Reyes-Frey-Jailson-Slimani’yi aldı diye, Ekici-Barış-Soldado sürekli kesik yiyeceklerse bundan kazanan Comolli olmaz, kaybeden Fenerbahçe Spor Klübü olur. Ve herkesin aklına şu soru gelir; “Patron kim?”

Cocu’nun son yaptığı değişiklikte madem risk alınıp Soldado oyuna girecekti, mücadeleden çıkan Eljif değil Ayew olmalıydı. Topal-Jailson-Eljif orta sahada, onların önünde Benzia ve üçüncü bölgede Soldado-Slimani ikilisiyle 4-3-1-2 sistemiyle orta sahayı da boşaltmamış olurdu sarı lacivertliler. Başakşehir bir ileri iki geri gibi gidiyor bu sene. Takımın yaşlı olması belki bu durumun önemli bir faktörü ancak 37 yaşında da olsa Emre gibi bir liderin olmaması Avcı’nın takımını fazlasıyla etkiliyor. Buna rağmen onlarda gollük pozisyonları bulmadı değil karşılaşma sırasında. Visca’nın 77’de ve 93’de gole dönüştüremediği vuruşlar Edin’in normal vuruşları değildi. Bosna’lı futbolcu gününde olsaydı, oyuna konsantresi tam olsaydı, motivasyonu yerinde olsaydı, Başakşehir evine 3 puanla dönüyor olacaktı.