Yaşlı çift o parkı severdi. Güzel havalarda hep aynı banka otururlardı. Etrafta fısıldaşan, el ele dolaşan genç çiftleri seyrederlerdi. Onları iyi anlarlardı.
Yine böyle bir günleriydi. Kadın kocasına dedi ki: “Bak! Şu delikanlı şimdi evlenme teklif edecek. Bir ıslık çal da, biraz daha düşünmeye zamanı olsun.” İhtiyar kabul etmedi:
Kesinlikle olmaz… Bana kimse ıslık çalmadı…”
Sizlere çaldı mı çalmadı mı bilemem ama bana da kimse çalmadı arkadaş.
Sinemanın dünyaca ünlüsü F. Fellini diyor ki: “Evlilikte senaryo ve reji erkekten kaynaklanır. Diyaloglar ve ses düzeni ise kadından…”
Var mı itirazı olan?
Ruh durumum birazdan anlatacağım ünlü Alman politikacı Werfel’den farksız. Bu durum son 3 haftadır da böyle. İşte bu nedenden dolayıdır ki son yazılarım, başta yatay sporlar olmak üzere kadın erkek ilişkileri üzerine sürüp gidiyor. Daha ne kadar devam eder ve sizin kafanızı bu tür ahmaklıklarla daha ne kadar meşgul ederim bilemem. Patrondan gelecek ilk ikaz beni kendime getirir sanırım. Ya da karım pılıyı pırtıyı toplayıp annesine gitmeye hazırlandığında koyarım noktayı.
Gelelim eklenecek tek söz bulunmayan o hikayeye.
Bu hikayenin sonunda benim ruh durumumu çok daha iyi anlayacağınızdan eminim.
Ünlü besteci Gustav Mahler ölünce karısı Alma Mahler dul kalır. Bu kadının beraber olduğu erkekleri, ezercesine hükmü altına almak gibi bir ünü vardır. Sonraları ressam Oskar Kokoschka ve mimar Walter Grop ile aşk yaşadığı da anlatılır. Bu ünlü kadın daha sonra da ünlü politikacı F. Warfel ile dünya evine girer.
Günün birinde arkadaşlarından biri  Werfel’e son politik gelişmeler üzerine düşüncelerini sorar . Werfel omuz silker, “bilmem ki bir dakika”der. Sonra kalkıp kapıyı açar ve yandaki odaya seslenir:
“Alma sevgilim, lütfen biraz gelir misin? Bir arkadaşım benim düşüncelerimi öğrenmek istiyor!”
Var mı eklenecek tek bir söz?
Haftaya görüşmek üzere efendim…