SIFIR ASKERLE SIFIR GARANTİ-EŞİTTİR KATLİAM

Bunları yazıyoruz, çünkü Türk olarak bizler yıllarca Rumlardan o kadar çok

işkence ve katliam yaşamışız ki, artık sütten ağzımız yanmış misali yoğurdu

üfleyerek yiyoruz.

Şu “Sıfır asker” meselesini, Mustafa Akıncı Türkiye Dışişleri Bakanı Mevlût

Çavuşoğlu ile yaptığı açıklamalarında dile getirdi. Hatta onun ifadesi ile;

“Sıfır asker, sıfır güvenlik denilmesi halinde konuşulacak bir şey

kalmayacak.”

Gerçek de o değil mi?

Türk tarafının en büyük kozu garantilerle adadaki Türk askerinin varlığıdır.

Bu iki önemli avantaj sayesinde biz ada Türkleri başımızı yastığa koyduğumuzda

rahat uyuyabiliriz.

Bir düşünün bakalım, 20 Temmuz öncesini... Bir düşünün!

Onbir yıllık acı dolu hayatımızı düşünün!

Mesela 1967 olaylarında EOKA yanında Grivas’la Yunan askerlerinin

Köfünye baskınındaki amaç, gayet açık ve netti. Sanırım o operasyonda gerçek

anlamda toplu katliam vardı. Bütün hedefleri, “Zaten Türkiye garantörlük

hakkını kullanmayacak, zaten Türk askeri adaya gelmeyecek” anlayışı ile adayı

Yunanistan’a bağlamak değil miydi?

Rumlar sadece birşeyi unuttular...

O da, tam on bir yıl bize çaldıkları “Bekledim de Gelmedin” şarkısının bir

gün “Beklediler ama geldiler”e dönüşeceğini hiç mi hiç tahmin etmediler.

Gerçek olan şudur ki, 1963’ten 1974’e kadar gelinen süreçte Türkiye çok

büyük bir strateji ile, kendi silah donanımlarını ve kendi ordusunu daha da

geliştirmiş, gemilerini uçaklarını hazırlamış ve askeri yatırımları ile “Her an için

Kıbrıs’a gelebilirim” görüntüsünü vermeye başlamıştı.

Rum milleti hayalcidir. Rumlar gerçeklere sünger çekmiştir. Veya develer

gibi başlarını kuma gömmüşlerdi.

Türk-Yunan görüntüsü ile Kıbrıslı Türk ve Kıbrıslı Rum görüntüsünde “bir

büyük, bir de küçük” tanımlaması ile o fotoğrafı daha rahat görebiliriz.

Rumlar her zaman Anavatanları, yani Zeus’un çocukları Yunanistan’ı adeta

Allah gibi görmüşler ve mutlaka olası bir Türk askeri operasyonunda

Yunanistan’ın bir panter gibi gelip yanlarında bulunacağını sanmışlardır.

Halbuki bu görüntüde, bir “Büyük” bir de “Küçük” vardı.

2

Türkiye o fotoğraf karesinde “Büyük” bir yapıyı verirken, Yunanistan da

“Küçük” yapısının görüntüsünü veriyordu. Yani Yunanistan’ın Türkiye karşısında

kesinlikle duramayacağı ve askeri güç bakımından Türk ordusunun, Yunan

ordusundan kat kat üstün olduğu gerçeği vardı ortada.

Kıbrıs mı?

20 Temmuz’a kadar her zaman fiziki ve güç bakımından bir “Büyük” bir

de “Küçük” olmuştur.

Elbette ki o dönem özelliği bakımından binlerce göçmenimizi gettolarda

mahveden, adanın her tarafını silah deposu haline getiren, bütün kuzey

sahillerine devasa beton mevziler yapan, Ayvasıl’da, Şilura’da, Kumsal’da ve

daha nice bölgelerde katliamlar yapan Rumlar, “Büyük” tüler (!). Rumların o

konumdaki görüntüsü, tam bir ironidir. “Büyüktüler” ama gerçekte

“Küçüktüler” diyebiliriz mesela.

İşte Rumların 20 Temmuz Türk çıkarmasına kadar fikirsel yapıları hep böyle

oldu ve gelişti. Hep “En büyük biz ve anavatanımız Yunanistan’dır” anlayışı ile

yaşadılar ve o “megalo-idea”nın hayalleri ile acımasızlıklarını sürdürdüler.

Rumların “Büyüklükleri” Birinci ve İkinci Barış Harekatı sonrasındaki Nüfus

Mübadele Anlaşması ile son buldu. “Hani sen büyüktün Grivas Efendi? Hani

sen çok büyüktün Nikos Samson, Papadopulos, Makarios, Glafkos Kleridis ve

dahaları...?”

O Nikos Samson değil miydi Küçükkaymaklı’yı yakarken eline geçirdiği Türk

bayrağı ile kameralara poz veren o “Büyük” adam (!). O değil miydi o fotoğrafın

altına “Cesursan gel al” diyen?

İşte Türk askeri cesurluğunu kanıtladı ve Samson’un kirli ellerine aldığı

Türk bayrağını geldi aldı ve şöyle dedi Türk askeri:

“Ben cesurum arkadaş! Senin gelemez dediğin Kurtuluş Savaşı’nın,

Çanakkale’nin, Kore’nin cesur ve kahraman Türk askeri olarak bizler geldik ve

bayrağımızı aldık. Hani en büyük sendin?”

İşte insan bunları bir film şeridi gibi gözlerinin önünden geçirirken, bu

adada olası bir anlaşmada, kesinlikle “Sıfır asker, sıfır garantiler”in olamayacağı

gerçeğini bir kez daha anlar. Bunun başka izahı yok.

Sıfır askersiz ve Türkiye’nin etkin ve fiili garantörlüğü olmayan bir olası

anlaşmaya kesinlikle imza atılamaz, atılmamalıdır. Bu da böyle biline!

Yarın olası bir beşli zirvede de Anavatan Türkiye karşısındaki efendilere

gereken cevabı mutlaka verecek avucundaki gücü ve hakları onlara bir kez daha

hatırlatacaktır.

Yani askersizlikmiş... Yani garatörlüğün kalkmasıymış...

Hadi canım siz de!