Sevgi, Yüce Yaratan’ın, mahlûkata bahşettiği ilâhî bir lütuftur, nimettir!. Sevgiyi kullarının kalbine yerleştiren Yüce Rabbimiz, özü itibariyle bütün sevgilerin kaynağıdır. O, Vedûd’dur: Çok muhabbetli, çok şevkatlidir; hem seven hem sevilendir.! Bu sevgi, şevkât ve muhabbet sayesinde tüm varlıklara rızık verir. Bu sınırsız sevgi ve merhameti ile biz kullarına yardımcı olur ve bizi bağışlar! Allah Tealâ, sınırsız lütuf ve kerem sahibidir. O, kulunu sevdiğinde kendisinden istediğini ona verir. Kendi rahmetine sığındığında onu korur. Bağışlanma dilediğinde onu affeder. Yeter ki kul istemeyi bilsin; rabbine iltica eylesin!

İnsanın sahip olduğu en büyük hazine de, sihirli duygu “sevgidir”; Cenab-ı Allah’ı(c.c.) , Peygamber (s.a.s.) Efendimizi, O’nun Ehlibeytini sevmektir! Allah’ın sevdiklerini, değer verdiklerini sevmektir! Allah için birbirini sevmektir! “Yaratılanı, Yaratan için sevmektir! ” Böylece, bu ruh haline kavuşmuş olarak tabii ki birbirimizi sevmektir; insanları, hayvanları, bitkileri, taşı-toprağı, çiçeği-böceği, kısaca tümüyle doğayı sevmektir; yaşamı sevmektir. Karşılıksız, beklentisiz olarak, bizatihî insan olduğu, hayvan olduğu, bitki olduğu, taş-toprak olduğu için, kısaca Allah Tealâ tarafından yaratıldığı için sevmektir! Büyük Derviş Yunus’un ifadesi ile “Yaratılanı Yaratan’dan ötürü sevmektir.!”  Her yöne, her yana, her şeye sevgiyle bakmaktır. Duyulan sevginin ruhumuzu titretmesidir; sevmek-sevilmek-gönüllere sevgi ekmektir; aç-susuz kalsan da sevgisiz kalmamaktır; bir ilâhî aşk nağmemizde belirttiğimiz gibi tüm insanlığa sevgi taşımaktır.!

İslâm Dini, dolayısıyla Hz. Peygamber (s.a.s.) Efendimiz, sevgiye, sevmeye-sevilmeye o kadar değer veriyor ki: “İmân etmedikçe Cennete giremezsiniz; birbirinizi sevmedikçe de kâmil anlamda imân etmiş olmazsınız.!” .( Ebu Davud, Edeb, 130, 131) buyuruyor.! Neredeyse birbirimizi sevmenin imân etmiş olmanın ön şartı olarak görüyorlar.! 

SEVGİ PINARI 

Müminlere durmadan taşırız, 

Yükümüz sevgi, özümden sevgi, 

Dostla kuru lokma bölüşürüz, 

Kalpten aşk akar sözümden sevgi!

Erenler bize sıcaktır, sıcak, 

Asırlardır açarız hep kucak, 

Aşk, şefkatli bakışa sığacak, 

Kalpten aşk akar gözümden sevgi!

Gönül ibremle Mevla’ya döndüm, 

Gece boyu hep huşûyla andım, 

İlâhî aşkla kavrulup yandım, 

Kalpten aşk akar, yüzümden sevgi!

İçimde saklı hisleri sezdim, 

Gönlü fethedip başta gezdim, 

Şarkı söyleyip şiirler yazdım, 

Kalpten aşk akar, sazımdan sevgi!

Saçlarımda kar, şeklim değişti, 

Gençlik çiyliğim ateşle pişti, 

Ruhumdaki hüzün çok gelişti, 

Kalpten aşk akar, sızımdan sevgi!

OYTAN’ım, İslâm yoluna girdim,

Kalbimi-sevgimi ona verdim 

Ezelden gönül gözümle gördüm, 

Kalpten aşk akar, mâzimden sevgi!