Minimalizm, sanat dünyasında 20. yüzyılın ortalarında ortaya çıkan ve basitlik, azlık, temel şekiller ve sade renklerin kullanımıyla karakterize edilen bir akımdır. Minimalist sanat eserleri genellikle karmaşıklıktan uzak, yalın ve soyuttur. Bu akım, sanatı süslemelerden arındırarak en temel unsurlarına indirgemesiyle tanınır.

Minimalizmin temel ilkeleri arasında, sanat eserinin kendiliğinden var olması ve hiçbir sembolik veya anlatısal referans içermemesi yer alır. Minimalist sanatçılar, eserlerini yaparken genellikle geometrik formlardan yararlanırlar ve bu formları tekrar eden düzenler halinde sunarlar. Renk kullanımı ise genellikle monokromatik olup, çalışmanın basitliğini ve odak noktasını destekler.

Minimalizm, 1960'larda New York'ta popüler hale gelmiş ve o dönemdeki sanat dünyasında hakim olan soyut dışavurumculuğun karmaşık ve duygusal doğasına bir tepki olarak ortaya çıkmıştır. Minimalist sanatçılar, eserlerinin izleyici üzerinde doğrudan ve objektif bir etki yaratmasını amaçlamışlardır. Bu yüzden, eserler genellikle büyük ölçüde ve izleyiciyi çevreleyecek şekilde tasarlanmıştır.

Minimalizm, sadece görsel sanatlarla sınırlı kalmamış, müzik, dans, mimari ve hatta yaşam tarzı gibi alanlarda da etkisini göstermiştir. Minimalist müzik, tekrar eden motifler ve sade yapısıyla tanınırken, minimalist mimari, işlevsel ve sade tasarımlarla öne çıkar. Minimalist yaşam tarzı ise, gereksiz eşya ve detaylardan arınmış, sade ve işlevsel bir hayat sürmeyi hedefler.

Günümüzde minimalizm, çağdaş sanatın önemli bir parçası olarak kalmaya devam etmektedir. Bu akım, sanatın yanı sıra tasarım ve yaşam tarzı alanlarında da popülerliğini koruyarak, insanların daha azla daha çok şey ifade etme arzusunu yansıtmaktadır.