İstanbul’da derbi heyecanı, Ankara’da renkdaşların kapışması vardı. Neredeyse her iki karşılaşmadan çıkacak beraberlik neticeleri hiçbir takıma yaramayacaktı. Beraberlik isteyen ancak Beşiktaş olabilirdi. O kadar eksiklerdi ki…Tek puan belkide onlar için üç puan değerinde olacaktı. 

Ankara’da Fenerbahçe adına sanki Bulut’lu günler geri gelmiş kapkara bir bulut çökmüştü takımın üzerine. Ta ki Emre hoca radikal bir kararla Gökhan’ı içeriye, Mert Hakan’ı dışarıya alana kadar. Yok yere çöpe giden bir oyun oldu ilk otuz beşte sergilenen futbol. Nasıl ki Konya’da Konyaspor önünde ilk otuz beş dakika çok iyi oynayan bir Fenerbahçe vardı sezonun 29. haftasında, Ankaragücü karşısında da hem de derbinin olduğu haftada sefiileri oynuyorlardı. Alper ağırlıklı kaçan pozisyonlar filelerle buluşsaydı devrenin sonu 3-1 olacaktı aslında ev sahibi adına. Devrenin bitimine 5 dakika kala kurulan Mesut-Valencia-Ozan üçgenindeki isabet oranının yüksek oluşu tabelaya yansıyınca  oyun dengeye geldi.  

BELÖZOĞLU İMZASI

Ankaragücü ikinci yarıya yine Alperzede olarak başladı. Önemli pozisyon kaçınca eşitliği bozamadı Potuk. Sonra Fenerbahçe tandaslı oynanmaya başladı oyun. Takım tüm ayaklarıyla oyuna ağırlığını koydu. Ne pozisyonlar buldular ne pozisyonlar! Ama neler kaçtı neler! Gökhan-Pelkas-Valencia-Ozan hepsi istikrarlı bir şekilde gol kaçırma yarışına bilet almış gibiydiler. Ankaragücü ve Hikmet hocaya saygı duymak gerekiyor. Ancak Alper’le üç mutlak pozisyonu değerlendiremediler. Oyunu 3-0’a getireceklerken, çok farklı da kaybedebilirlerdi. 

Fakat Fenerbahçe’nin ikinci yarıda gösterdiği diriliş ve oyunu kazanma arzusundan sonra sarı lacivertliler karşılaşmayı berabere bitirselerdi hakikaten yazık olacaktı. Emre hoca’nın Gökhan değişikliğinden sonra Sosa’ya güvenip, yaptığı hatadan dolayı Arjantin’li oyuncuyu oyunda tutması, en az Gökan’ın sahaya dönüşü kadar önemliydi. Maçın kader anı 65’de kaleci Ricardo’nun Enner’in kafa vuruşunu çizgiden almasıydı. Eğer bu pozisyon gol olsaydı, skor Fenerbahçe adına daha farklı da olabilirdi.