İLTER AVCI

İLTER AVCI

NENE HATUN

Nene Hatun 1877 savaşına katılmış , Türk analarından biridir.1860 yılında doğmuştur. Savaş yıllarında o henüz bir genç gelindi. Babasının adı Hüseyin , anasının adı Zeliha, soyadı Kırkgöz'dür. Adı Nene'dir.

Ölümüne dek ona Nene Hatun dendi. O , aslında 3.Ordunun nenesidir. Ölümüne kadar değerbilir Türk Ordusunun armağanı olan küçük evinde , rahat yaşadı. Gözleri arkada kalmadan mutlu olarak öldü.

Nene Hatun , Aziziye baskınına katılan son Türk anasıydı. Bakınız bu kanlı baskını nasıl anlatıyor :

Savaş gürültüleri ile uyandık. Kocam baltasını kapmış , dışarı fırlamak üzereydi. Bana dönerek ; 

Nene , Ruslar tabyalara girmişler. Sen çocuğuna bak. Arkamdan gelme. Biz Tanrı'nın izniyle Rus'u durdururuz. Eğer yenilirsek , düşman şehre girerse , teslim olmayın. Kendinizi boğun, dedi. Baltası elinde çıktı gitti.

Biz daha onbeş gün önce Pasinlerden küçük çocuğumuzla birlikte , düşman eline düşmemek için Erzurum'a gelmiştik. Bütün şehrin boşaldığı , herkesin düşmana saldırdığı bir sırada ben de eli kolu bağlı kalamazdım. Küçük yavrumu Tanrıya emanet ederek evdeki satırı kaptım. Dışarıdaki kalabalığa katıldım.

Mecidiye Tabyalarını aşıp düzlüğe indiğimizde düşmanın , kulakları sağır eden tüfek ateşi ile karşılaştık. Sağımızda , solumuzda , önümüzde  ve arkamızda hemşehrilerimiz durmadan devriliyor , şehit düşüyorlardı. Onların yaralanmasına , düşüp ölmesine bakan, aldıran yoktu. Sağ kalanlar ilerlemek, düşmana saldırmak , onlarla boğuşmaktan başka bir şey düşünmüyorlardı.

Asker kardeşlerimiz bir taraftan , biz bir taraftan, tabyalara girdik. Kanlı bir boğuşma başladı. Topa, tüfeğe karşı, satır, balta ve yumrukla savaşıyorduk. Bu arada kardeşim Hasan'ı yerde yaralı gördüm. Ağlayarak üzerine atıldım. Kardeşim Hasan :

    -----Abla ağlama , anamız bizi bugün için doğurdu. Ben de dedem gibi şehit anılmak istiyorum. Rus'u kovduk ya , sen ona bak , sakım gam yeme , dedi ve öldü.

Hasan evde, Hâzım adında bir oğul bıraktı. Benim de üç oğlum oldu. Sonuncundan başka hepsini de Birinci Dünya Savaşında şehit verdim. 3. Ordunun Nenesi oldum. Tanrım bana bu günleri gösterdiği için şükürler olsun.

Nene Hatun , 1955 yılında 98 yaşında öldü. Mekanı cennet olsun, yüce anamız.

   Koca tarih yazdın sen Erzurum da

   Allah Allah sesleri tabyalarda

   Türk kadınına örneksin cihanda

   Nur içinde yat Nene Hatun anam...

Sevgi ve Saygılarımla.

<