Ersun Yanal forvetin arkasına iki on numarayı koyarak başlattı takımını maça. Ancak karşılaşma ilerledikçe anladık ki Benzia orta sahada oyuna destek verecekti. İleride Ekici oyunu organize edecek, Cezayir’li futbolcu da ikinci bölgede oyunu harmanlayıp üçüncü bölgede olgunlaştıracaktı. Ekici ilk yarıda 10 numara oynadı. Benzia oyunu ikinci bölgede değil neredeyse Volkan’ın hemen önünde kurmaya başlayınca hem pas hataları yaptı hem de üçüncü bölgeye uzak kaldı. 

Gollerin dakikaları tam yerindeydi ama Skirtel’in olmayışı defansın dengesini bozdu. Topal geride daha çok kalsada, bu kurgu Slovak oyuncunun yokluğuna çare olamadı. Ersun Yanal’ın Fenerbahçe’yi şampiyon kadroda oyun kurulurken zaman zaman Alves ve Egemen’in arasında üçüncü stoper gibi oynayan Topal Malatyaspor’a karşıda ara ara aynı misyonu üstlendi defansda. Ne acı ki Roman her zamanki gibi futbol fukaralığındaydı ve yenilen iki golde de hatalıydı. Atamayana atarlar kuralının yine işlediğini gördük. Soldado üçüncü golü atamayınca, Donald skoru dengeye getirdi. Slimani oyunda yoktu ama varlığıyla yokluğu belli olmayan Ayew onu aratmadı çünkü takıma katkısı sıfırdı. En inanılmaz olanı da Ersun hocanın kendisine neden bu kadar uzun sure tahammül ettiğiydi!

Fenerbahçe’nin oyundaki gidişatı çok parlak değildi ama karşılaşmanın büyük bir kısmında eski maçlara oranla daha inatçı, daha hırslı ve daha mücadeleciydiler. Golün erken gelmesi iyi bir haberdi ama takım silkineceğine sinmeyi tercih etti! Ekici’nin muhteşem frikiğiyle takım yeniden ayağa kalktı ama karşıdaki rakipde eften püften bir takım değildi. Onlar da inatçı, hırslı ve mücadeleciydiler.

MAÇIN ADAMLARI

Sadık: Sadece son dakikada Guilherme’nin kafasını çizginin hemen önünde çıkardığı için değil maçın genelindeki iyi oyunuyla mücadeleninen iyi adamlarından biriydi. Üstelik Topal’ın kafasıyla gelen golün öncesindeki kafa vuruşunu da yapan yine Sadık’dı.