Asım Yekeler’den alıntı bir fıkra ile:
Köylünün biri Türkiye Cumhuriyeti’nin kurucusu, ikbal ve iktidar sahibi Mustafa Kemal hakkında ileri geri konuşuyormuş. Etrafında duyanlar büyük bir hazla adamı şikeayet etmişler. Zabtiye gelmiş bizzat dinlemiş. Evet, köylü ağır hakaretler ediyormuş Atattürk’e. Mustafa Kemal’in sofrasında konu gündeme gelmiş. 
-Efendim demişler, isterseniz, tensip buyurursanız o köylü hakkında dava açalım, cezalandıralım.
Nustafa Kemal demiş ki, hiçbir hareket sebepsiz olmaz. Bana hakaret ediyorsa sebebi vardır. Bir öğrenin. Sebebini öğrenmişler. Adam tütün sarıp içiyor, ama özel keağıt bulamadığı için gazete keağıdına sarmak zorunda kaldıkça sövüp sayıyor ve ulul emre hakaret ediyormuş.
Mustafa Kemal demiş ki, ben de gazete keağıdına tütün sarıp içtim. Çok berbattır. Yönetenlerin başı olarak bana hakaret etmekte haklı. Onu mahkeme edip cezalandırmayı düşüneceğinize, özel sarmalık sigara keağıdını nasıl temin ederiz onu düşün demiş.

Xxxx

Emekli Binbaşı Asım Yekeler bu fıkradan şu hükümü çıkarmış;
Hiçbir davranış sebepsiz değildi İyice araştırmadan, bağırıp-çağırarak kendimizi ve çevremizdekileri mahvetmeden olayların nedenlerine inmeyi becerebilirsek bir çok sorunumuzu da acısız, ağrısız çözeriz.

Xxxx

Düşünmek sıradan zamanlarda çok zevkli. Beyne faaliyet kazandırır insan. Eldeki verilerden, algılardan, bilgilerden yeni çözümler üretir. Ürettikçe de mutlu olur. Ama güç odakları çok kararlı ise, benim dediğimi tek doğru olarak kabul edersen yaşarsın, yoksa yaşama hakkını elinden alırım diyorsa, yani ölüm tehditleri karşısında düşünmek ıstırap. Tabi beyin dur deyince tamamen duran bir organ değil. Evet insan beynini başka başka caddelere yöneltebilir, az ya da çok çalıştırabilir, ama onu tamamen durduramaz. Istırap günlerinde, sorunlar insanın üstüne üstüne geldiği zamanlarda akıl daha çok üretir. Ama ürettiklerini ifade edemez. İfade ettiği zaman başına geleceklerden korkar beyin bir tarafıyla.