Bizim Gazete Kalbimde Yaradır
Elim bir türlü varmıyordu Türkiye Gazeteciler Cemiyeti’nin (TGC) 23 yıl aralıksız yayımlanan sivil toplum gazetesi Bizim Gazete’nin sonunu yazmaya.
Yazmak için ne zaman ekran başın otursam, gözlerimde yaşlar kelebekleniyordu.
Biliyordum, iki satır da olsa yazmam gerektiğini 14 yılımı verdiğim gazeteyi.
Biliyordum beni Bizim Gazete çağıran rahmetli Nail (Güreli) Ağabey’i anmam gerektiğini
Ve elbette biliyordum, hem de unutmamam gerektiğini, altısı mübadele, ikisi mesleki sekiz kitabımın bu gazetedeki röportajlardan oluştuğunu.
Kısmet bugüneymiş.
O halde “Bizim Gazete kalbimde yaradır.”diyerek geleceğe bir iki not bırakmanın zamanıdır.
Önce aylık olarak yayımlanan, 10 Haziran 1995 tarihinde TGC’nin 49. kuruluş yıl dönümünde günlük yayıma başlayan Bizim Gazete, cemiyetin kuruluşunun 72. yılından bir gün önce; 9 Haziran 2018 Cumartesi günü 7538'inci sayısıyla Babıâli'ye ve okuyucularına veda etti.
Gazete kapandığını, TGC Başkanı Turgay Olcayto’nun 9 Haziran 2018 Cumartesi günü sürmanşetten yayımlanan “Bizim Gazete’ye Veda” başlıklı yazısıyla duyurdu.
Bizim Gazete 10-11 Haziran'da yayımlanmadı.
Gazete, yayımlanmadığı günlerde TGC yönetiminin kararıyla satıldı, ama resmi ilan hakkını kaybetmemek için 12 Haziran'da yeniden çıktı.
13-14 ve 15 Haziran'da da eski ekip tarafından yayımlanan gazete Ramazan Bayram dolayısıyla yasal hakkını kullanarak bayramın ikinci ve üçüncü günü yayımlanmadı.
18 Haziran'da son kez eski ekip tarafından hazırlanan gazete 19 Haziran'da başlık kenarındaki cemiyet arması çıkarılarak yeni sahipleri ve ekibi tarafından yayımlandı.
TGC gazetenin adını değil ilan hakkını sattığı için Bizim Gazete adı Basın İlan Kurumu'nun 22 Haziran 2018 tarihli yönetim kurulu kararıyla değiştirildi ve 26 Haziran'dan itibaren İttifak Gazetesi (*) adıyla çıktı.
Bizim Gazete’nin kuruluşunda emeğin en büyüğüne sahip olan değerli dostum Ahmet Özdemir’den sonra gazetenin en kıdemli çalışanıydım.
Kim bilir, belki hâlâ öyleyimdir.
Aylık olarak yayımladığında haber verdiğim, günlüğe geçince önce telifle sonra kadrolu olarak çalıştığım 14 yılda çok değerli meslektaşlarla günlerimizi paylaştık.
O meslektaşlardan ölenlere rahmet olsun.
Milliyet’ten sonra en uzun süre çalıştığım gazeteydi Bizim Gazete.
Milliyet’te haberin heyecanını, Bizim Gazete’de üretmenin coşkusunu yaşadım.
Bu arada geçen yıl Bizim Gazete’den başka spor gazetesi AMK, Vatan ve Habertürk gazeteleri de kapandı.
Onlar da kalbimde yaradır.
NASIL OLUYOR DA OLUYOR?
İstanbul’da yerel ve yaygın dağıtıma verilen 50 gazete yayımlanıyor.
İkisi bölgesel, 18’i yerel bu gazeteler şunlar:
Akşam, Aydınlık, Ayrıntılı Haber (yerel), Bizim Anadolu (bölgesel), Cumhuriyet, Diriliş Postası, Doğru Haber, Dokuz Sütun (yerel) , Dünya, Gazete Damga (Yerel), Günboyu (yerel), Güneş, Evrensel, Birgün, Harbi Gazete, Hürriyet, Hürses (yerel), İstanbul (yerel), İstiklal (yerel), İttifak (yerel), Karar, Korkusuz, Milat, Milli Gazete, Milliyet, Ortadoğu, Önce Vatan (Bölgesel), Posta, Sabah, Son Saat (yerel), Son An (yerel), Sözcü, Star, Şok, Takvim, Tünaydın (yerel), Türkgün, Türkiye, Yeni Çağ, Yeni Akit, Yeni Asya, Yeni Birlik, Yeni Çağrı (yerel),Yeni Devir (yerel), Yeni Mesaj, Yeni Söz (yerel), Yeni Şafak, Yeni Gün (yerel), Yeni Yaşam ve Yurt.
Yerel ve bölgesel dağıtıma verilen 20 gazetenin dışındaki gazeteler yaygın dağıtım ağıyla ülkeye dağıtılıyor.
Ya da öyle var sayılıyor.
Bu gazetelerin fiyatları 50 kuruşla (Harbi Gazete, Diriliş Postası), 2,5 lira (Cumhuriyet, Yeni Asya ve Birgün) , 5 lira (Dünya) değişiyor.
Demem o ki, nasıl oluyor da oluyor 16 sayfa gazete 50 kuruşa satılıyor; 2,5 ve 5 liraya satılan gazetelerin okuyucuları kimler?
Son bir soru.
Bu gazeteler bırakın kâr etmeyi, maliyeti kurtarıyor mu?
Peki o zaman değirmenin değil, değirmenlerin suyu nereden?
……..
(*) Gazete bugün İttifak adıyla yayımlanıyor.
