AY DOĞAR BEDİR ALLAH...
Gözlerimi açtım, gecenin ikisi...
Balkona çıktım. İrkildim. Ayağım ıslandı. Gece yağmur yağmış.
Masmavi gökyüzünde küçücük bulutlar sürükleniyor. Bir küçücük ay parçası bulutların arasında bir görünüp bir kayboluyor.
Saklambaç oynuyor. Bir ara bana göz kırpıyor gibi geldi .
Yağmurla her yer temizlenmiş. Her şey sıfırlanmış...
Radyoda Azerbaycan – Ermeni çatışmasından son dakika haberleri veriliyor.
Şimdi şu saatte eller tetikte gözler düşman mevzilerinde savaşın sonunu bekliyor.
Bulutlar akıp gidiyor gök nehirde.
Can yakıcı ,sıkıcı yapış yapış sıcakların hükmü kalmadı . Üşüdüm.
Aya baktım ay dolunay değil. Ben de artık o genç adam değilim.
Ben eskiden şikayet etmezdim ayaklarımdan, dizimden.
Dilim varmıyor ama yaşlandım sanki.
Artık bütün emekliler gibi nadiren dışarı çıkıyorum.
Çarşamba günü olmasa, pazara çıkmasam kimsenin varlığımdan haberi olmayacak.
Pazarda herşey pahalı. Hiç bir şeyin, daha da mühimi ağzımın tadı kalmadı.
Hiçbir şey eskisi gibi değil. Farklı bir dünyaya uyanmışım.
Neden fısıltı halinde konuştuğuma gelince alıştım sessiz konuşmaya. Yan dairedeki komşum sesimi yükselttiğimde duvara vuruyor.
O günden beri korkumdan hafif konuşuyorum.
Ayaklarıma inen kara sular beni yavaşlattı. Otobüsten ,dolmuştan inerken dikkat ediyorum.
Kime söyleyeyim derdimi. Kendim söylüyor kendim dinliyorum. Pazarcılara ise bu hususlar ilginç gelmiyor. Onlar mallarını satıp akşama yetişme derdindeler.
Bu hengamede kimsenin benimle ilgileneceği yok.
Gazeteci arkadaşın şahsıma açtığı şu köşe de olmasa benden sonra gelecek nesil bir zamanlar buralarda benim gibi mühim bir figürün yaşamış olduğunu bilemeyecek.
Yazılarım gün ışığına kılına dokunulmadan imla hatalarıyla ve redakte edilmeden çıkıyor.
Her iyi vatandaş gibi iyiye iyi kötüye kötü dediğimden yazdıklarım okunmadan kabul görüyor.
Yazdıklarım harcıalem şeyler olsa bile okuyanlar bilir, ben günün adamı, hele hele her devrin adamı hiç değilim.
Ben devrini doldurmuş bir adam olsam da mavi atlas gökyüzünü, uslu uslu geçen minik bulutları , sessiz gecede doğan bedir ayı görünce coşuyorum. Dilime takılıyor bir halk türküsü. Türkünün iki satırı:
Ay doğar bedir Allah,
Bu sevgi nedir Allah...
