Bir gün Nasrettin Hoca'nın kapısını biri çalar 
Hoca buyrun demeden hemen içeriye dalar 
Selamı bile zor verir, sanki kovalayanı var 
Hoca der ki, hele bir dur, telaşınız ne bu kadar 
Hoca ne kadar sustursa adam telaştan vazgeçmez 
.Başlar Hoca sabretmeye, kapalı ağzını açmaz 
Adam anlatır derdini, ardı arkası kesilmez 
Hoca gayet ciddi durur, hiçbir türlü yüzü gülmez 
Adam lafı değiştirir, başlar söze yağlı ballı 
Meğer Hoca bilirmiş bu komşusu kötü halli 
Sus der hoca, derdin anlat, nedir senin istediğin 
Dilin bala, yağa düşmüş anlaşılmıyor dediğin 
Hocam der, biraz vadeli borç para verseniz bana 
Böyle günde lazım olur komşuya, insan insana 
Hoca der ben de dardayım, param yok sana vermeye 
Ben de fırsat kolluyorum birinden borç istemeye 
Seni boş savmayı ise yakıştıramam kendime 
Sana bir şey vereyim ki Hoca boş çevirdi deme 
Benim de elim dardadır, param yok demiştim malum 
Bari der, vade vereyim, geri boş dönmemiş olun.