Hoca'nın evlerine yakın bir düğün olur 
Herkesi çağırırlar Hoca'ysa unutulur 
Bir yanda düğün dernek, bir yanda coşan sazlar 
Hoca öksürür, sesler, bir türlü çağırmazlar 
Ne karıyı düğüne ne Hoca'yı yemeğe 
Hoca da utanırmış buradayım demeğe
çağırır karısını olup biteni sorar 
Senin der komşularla aranda bir şey mi var 
Kadın der aman Hoca aramda ne olacak 
Densiz bir laf mı ettin, önce sen kendine bak 
Mis gibi yemeklerden koku gelir burnuna 
Bizim hoca düşünür bir çare bulur buna 
Hanıma der, hazırlan gideceğiz düğüne 
Doğrusu sabredemem ben böylesi bir güne 
Aman bey şaşırdın mı gitmesen ölür müsün? 
Davetsiz misafire ne derler bilir misin? 
Ayağın yalın olsun şöyle başını da aç 
Ben yalandan vurdukça sen düğün evine kaç 
Hoca yalandan şöyle biraz hanımı döver 
Hanım imdat diyerek düğün evine girer 
Herkes yerinden fırlar, kadının imdadına 
Tenkitli sözler derler Nasrettin'in adına 
Biri hemen yapışır, hocanın sopasına 
Zor ile oturturlar düğüncü sofrasına 
Herkes et tirit yerken, Hoca başlar pilava 
Davetliler gülüşür, birden değişir hava 
Bir tanesi; hoca der, tutmasak n'edecektin 
Kulağından tutup da şöyle çevirecektim 
Ufak bir kurnazlıkla sofrayı da çevirir 
Etli olan tarafı kendine denk getirir.