Yağmurlu bir havada Hoca cama oturmuş 
Yağmurun hoş sesini seyre dalar dururmuş 
Bir anda komşusunu kaçar görmüş yağmurdan 
Toplamış cübbesini, koruyormuş çamurdan 
Hoca bu ya durur mu, pencereden seslenmiş 
Tenkitli sözler ile zavallıya yüklenmiş 
Demiş bre utanmaz; demiş bre ahlaksız 
Allah'ın rahmetine davranışın çok haksız 
Yağmur bir berekettir, bırak ki yağa dursun 
Allah'ın rahmetinden ne diye kaçıyorsun 
Hoca'nın bu sözünden, garibim çok utanmış 
Anlamamış şakayı, doğru söylüyor sanmış 
Sırılsıklam bir halde, zorla varmış evine 
Sanki bin pişman olmuş Hoca'yı gördüğüne 
Hiçbir türlü geçmemiş içindeki bu kini 
Kemirmeye başlamış bir dert gibi içini 
Tesadüf ya, bir günde yağmur yağar, sağanak 
Hoca durmadan koşar, şu rastlantıya bir bak 
Fırsat bilen komşusu Hoca'ya çıkışır mı 
Bunca rahmetten kaçmak, hiç sana yakışır mı? 
Hoca koşar o koşar sözüne cevap için. 
Hoca ise bu hale gülermiş için için 
Komşunun bu halini anlamış niyetinden 
Demiş ben kaçmıyorum Allah'ın rahmetinden 
Şu benim kaçışımı sen yanlış anlıyorsun 
Benim gibi Hoca' dan intikam alıyorsun 
Vay benim kindar komşum, nedir sende bu hışım 
Rahmete basmamaktır benim böyle kaçışım.