Hoca Sivrihisar' dan göçünce Akşehir'e 
Herkes bir tuhaf görür Hoca'yı birdenbire 
Bir müddet Hoca'yla kimse samimi olmaz 
Hoca o Hoca ise devamlı böyle kalmaz 
Bunların tutumunu Hoca fazla büyütmez 
Hoşgörülü davranır kimseye sitem etmez 
Fazla kimse katılmaz Hoca'nın vaazına 
Karnımız tok derlermiş onun boş avazına 
Hoca belli etmemiş o nüktedan halini 
Ne kimse selam vermiş, ne tutmuşlar elini 
, Hocayı ziyarete Konya kadısı gelir 
El etek öpmek için herkes şöyle dizilir 
Ön sırada beklerken, bakar Hoca son başta 
Hoca'yı tanımayan halkı görür revaçta 
Kadı anlar durumu doğru Hoca'ya varır 
Önce elini öper, sonra tutar sarılır 
Aman Hocam ne oldu, söyle bana halin ne 
İhtiyarlık işte der, en sonra ben geldim de 
Kadı halka dönerek ne oldu ahali der 
Ne yaptınız Hoca'ya, söyleyin suçlu kimler 
Herkes şaşırır kalır, kimse cevap veremez 

Kadı döner Konya'ya o gün bir şeyler demez 
Halkta bir panik başlar kadının kızmasına 
Çekeceğimiz vardır yandık bir dahasına 
Hoca ayrılmak ister merasim alanından 
Önce beğenmeyenler hiç ayrılmaz yanından 
Hoca alçak gönülle birlik eder halkına 
Soğuk Akşehirliler biraz sevinir buna 
Kısa bir müddet sonra kadı yeniden uğrar 
Yanında birkaç memur, ellerinde bir karar 
Her haneye on akçe kesin karar alınmış 

Devletin memuruna saygısız davranılmış 
Hemen ilan olunur, duyup duymayan kalmaz 
Karar kadıdan çıkmış affı da mümkün olmaz 
Bütün herkes toplanır ilan edilen yere 
Kimi el etek öper, kimi diz çöker yere 
Başlarlar yalvarmaya kadı ise kaskatı 
Ben değil siz kendiniz verdiniz bu fırsatı 
Hem de Konya'ya kadar bir bir geleceksin iz 
Zulmetmek nasıl imiş orada göreceksiniz 
Kısa bir süre sonra kadı döner Konya'ya 
Ne olur kurtar diye koşuşurlar Hoca'ya 
Kıymetini bilmedik sen olsun kurtar bizi 

Ceza bize çok ağır doğrultmaz belimizi 
Kadı değişmez biri, af elimde olmayan 
Elbet eşekliğiniz sizi bu hale koyan 
Alın der şu mektubu gidin kadıya verin 
Deyin sizde var ise bize akçe gönderin 
Kadı hemen çözümler Hoca'nın nüktesini 
Ona sahip çıkın da öğrenin gülmesini