Hemen hemen hepimizin çevresinde, bilgisayar masasından kalkmayan veya elinden telefon düşmeyen bir çocuk görmüşüzdür ve bu durumdan ne kadar rahatsız olduğumuzu söylememe gerek bile yok sanırım.
Her ne kadar şu an her şey dijitale dönmüş olsa da buna eğitim de dahil bu durum bizi rahatsız ediyor. Açıkçası yaşına göre zararlı olacak tüm içerilere tek tıkla ulaşabilen çocuklarımız için bu durum oldukça tehlikeli. Özellikle yaşamın her alanında dijital devrimin etkileri eğitim ve öğretim açısından çok önemli sonuçları beraberinde getirmiştir.
Çocuk ve gençlerin her ne kadar yetişme koşulları değişmişte olsa aile ve benzeri ortamlarda olduğu gibi, okul dışında da medya tarafından belirlenen boş zaman etkinlikleri ve cazip öğrenme yöntemleriyle gelişen ticari eğitim sektörüne karşı öğretmenlerin hazırlanmaları gerekmektedir. Konuyla ilgili yapılan araştırmalar da bize geçtiğimiz yolları oldukça net gösteriyor.
Öncelikle yeni medya, çocuk ve gençler için büyük tehlike olarak görüldü ve medyanın zararlı etkilerine karşı çocukların korunması gerekildiği uzunca bir süre tartışıldı.
 İkinci süreçte medyanın pedagojik tarafı keşfedildi ve pedagojik amaçlara uygun olanaklar üzerine duruldu.
 Üçüncü aşamadan önce, söz konusu medyanın pedagojik temeli çok yönlü oluşu göz önüne alınarak azar azar ilişkiler normalleşti. Günümüzde ise medya alanındaki tüm hızlı gelişmeler nedeniyle, eğitim ve öğretim alanında yeni medyaya karşı tüm duruşları aynı anda bir arada bulunmaktadır.
Örneğin, bir yandan medyanın şiddet etkisi dikkate alınarak gençlerin korunması talep edilmekte, diğer yandan “Okullar İnternet Ağı” girişimi ile okulların kapısı koşulsuz olarak yeni medyaya açılmaktadır. Öğretmenlerin zorunlu olarak düşünce belirtmeleri gerektiğinde bu durum oryantasyon sorunları ortaya çıkartmaktadır. Güncel medyanın gelişmelerine bağlı olarak okullarda eğitim ve öğretimin amaçları yeniden düşünülmelidir.
Okulların öğrencilere medya okuryazarlığını sağlaması tek başına yeterli olmayıp, daha çok yetişmekte olan kuşağa kapsamlı bir medya eğitiminin nasıl sağlanacağı sorusu önemlidir (Spanhel, 2002). Bu sorun çoğu okullarda ya çok az bilinmekte ya da küçümsenmektedir. Bu koşullarda medya pedagojisinin sistematik öğretmen eğitimin vazgeçilmez bir yapı taşı olarak görülmesi zorunludur. 
Medya Pedegojisi hem ebeveynlere hem de çocuklarımıza sistematik bir şekilde verilmeli. Şuan bebeklerin bile gözünü bununla açtığını düşünürsek olası zararları da en aza indirmiş olacağız.  

İLETİŞİM FAKÜLTESİ DERGİSİ / Medya Pedagojisi 
Esra Kantar